Ostatnia aktualizacja 2 maja 2018 przez admin
Powiększający się z dnia na dzień zasięg zabudowań ludzkich, bogata w zwierzęcy pokarm roślinność parków i ogrodów, ograniczona liczebność drapieżników, łatwy dostęp do pokarmu (w tym świadome dokarmianie zwierząt przez ludzi, śmietniska, wysypiska odpadów organicznych itp.) powodują, że problem dzikich zwierząt na terenach zabudowanych nasila się. Często zatroskani o los zwierząt podejmujemy nawet działania udzielenia im pomocy. Pamiętajmy, że w żadnym wypadku nie należy dzikich zwierząt dotykać, przenosić, zabierać, również ze względu na swoje bezpieczeństwo. Więcej informacji w rozwinięciu wiadomości.
Człowiek dla swoich potrzeb przekształca coraz większe obszary naturalnych krajobrazów, generując problem synantropizacji dzikich zwierząt (przystosowywanie się dzikich zwierząt do życia w bezpośrednim sąsiedztwie człowieka). Obecnie na dużą skalę inwestuje się w budowę dróg, domów i mieszkań. Przy drogach, terenach zabudowanych z czasem wybudowane zostają parkingi, a na nich pojawią się zwierzęta zwabione możliwością łatwego zdobycia pokarmu. Człowiek rozbudowując miasta i wsie wypiera zwierzęta z ich dotychczasowych miejsc siedlisk, ale równocześnie na terenach zurbanizowanych zakłada tereny zieleni. Wiele leśnych zwierząt szukając pokarmu może zabłąkać się w takie miejsca. Widuje się zdezorientowane dziki, które ryją na trawnikach, sarny poszukujące pożywienia w ogrodach, lisy krążące wokół gospodarstw w poszukiwaniu myszy, ptasich jaj i piskląt, które są dla nich łatwym łupem. Zwierzęta takim zachowaniem z jednej strony budzą lęk wśród mieszkańców, z drugiej zaś zaciekawienie.
Często zatroskani o los zwierząt podejmujemy działania udzielenia im pomocy. I tutaj bardzo ważne jest, że w żadnym wypadku nie należy zwierząt dotykać, przenosić, zabierać. Często człowiek podejmując takie działania nieświadomie skazuje zwierzęta na pewną śmierć, a siebie samego naraża na szereg licznych chorób przez nie przenoszonych. Zoonozy; czyli choroby, które występują wśród zwierząt, ale mogą być przenoszone na ludzi; najczęściej nabywamy podczas spędzania wolnego czasu na łonie natury poprzez kontakt z dziką zwierzyną.
Jedną z takich chorób może być niebezpieczna dla zwierząt i ludzi wścieklizna. Wścieklizna jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus powodujący zmiany zapalne w ośrodkowym układzie nerwowym i kończącą się zwykle śmiercią. Na zakażenie wirusem wścieklizny wrażliwe są wszystkie ssaki, w tym również człowiek. Transmisja zakażenia następuje zazwyczaj poprzez pogryzienie przez zwierzę wydalające wirus ze śliną, także poprzez wniknięcie wirusa znajdującego się w ślinie lub moczu przez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową (np. jamy ustnej, nosa) lub do spojówki oka.
Pamiętajmy! Znalezionego przypadkowo dzikiego, łownego zwierzęcia nie należy absolutnie dotykać, aby nie przekazać mu swojego zapachu, chwytać oraz płoszyć i aby siebie samego nie narazić na choroby odzwierzęce; groźne i trudne do wyleczenia dolegliwości, powodujące czasem trwałe kalectwo, a niekiedy nawet śmierć.
Referat Geodezji, Rolnictwa i Gospodarki Gruntami UG Zielonki
