Ostatnia aktualizacja 1 kwietnia 2016 przez admin
Projekt “Środowisko bez barszczu Sosnowskiego”, którego liderem jest Uniwersytet Rolniczy w Krakowie powoli dobiega końca. Miał on na celu likwidację barszczu Sosnowskiego na terenie Małopolski. Gmina Zielonki od kwietnia 2014 roku, wspólnie z innymi małopolskimi samorządami bierze w nim udział. Podczas sesji Rady Gminy, która odbyła się 17 marca dr inż. Beata Grygierzec, koordynująca działania projektu w naszej gminie podsumowała dotychczasową ich realizację.
Gmina Zielonki od lat przeznacza środki ze swojego budżetu na eliminację barszczu Sosnowskiego. Zwalczano go chemicznie wydając na ten cel coraz wyższe kwoty w kolejnych latach: w 2008 roku – 5700 zł, w 2009 roku – 7500 zł, w 2010 roku – 8 000 zł, w 2011 r – niemal 29 000 zł. W 2012 roku na zwalczanie chemiczne i mechaniczne barszczu wydano 35 800 zł, z czego 11 300 zł pochodziło z dotacji Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W 2013 roku wydatki na ten cel sięgnęły 30 000 zł. Od kwietnia 2014 roku do 2016 roku w gminie Zielonki w ramach projektu „Środowisko bez barszczu Sosnowskiego” na zwalczanie rośliny przeznaczono łącznie około 150 tys. złotych, z czego 15 procent kosztów sfinansowała gmina, a pozostałe 85 procent pochodziło z projektu, czyli z funduszy Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
W tym czasie zinwentaryzowano miejsca występowania barszczu, podjęto akcję monitorującą, a także zastosowano chemiczne oraz mechaniczne metody jego zwalczania. Działaniami mającymi na celu eliminację barszczu objęto ponad 6 ha na terenie gminy. Były to opanowane przez barszcz działki w Bibicach, Garlicy Duchownej, Garlicy Murowanej, Woli Zachariaszowskiej oraz w Zielonkach. W efekcie po drugim roku trwania projektu roślinę udało się wyeliminować w 70 procentach. Specjaliści z Uniwersytetu Rolniczego przeprowadzili jednocześnie akcję edukacyjną; na terenie gminy odbywały się szkolenia dla mieszkańców, oraz zajęcia dla dzieci i młodzieży w szkołach.
Trwający od kwietnia 2014 do kwietnia 2016 r projekt „Środowisko bez Barszczu Sosnowskiego” dobiega końca, ale walka z uciążliwą rośliną trwać będzie nadal. Kontynuacją ma być zakrojone na kolejne 4 lata przedsięwzięcie koordynowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pod nazwą „Likwidacja barszczu Sosnowskiego na terenie województwa małopolskiego”. W tym projekcie barszcz Sosnowskiego w naszej gminie będzie zwalczany na obszarze 3,97 ha, a gmina Zielonki będzie partycypować w 10 proc. poniesionych kosztów.
Barszcz Sosnowskiego to jedna z najniebezpieczniejszych roślin w Polsce. Warto wiedzieć, że w naszym kraju jest objęty prawnym zakazem uprawy, rozmnażania i sprzedaży. Sprowadzono go do Polski i próbowano wykorzystywać jako roślinę pastewną. Wymknął się spod kontroli i rozprzestrzenił. Występuje najczęściej na polach, nieużytkach, porasta brzegi rzek, potoków, tereny przy drogach. Jest gatunkiem bardzo inwazyjnym, niebezpiecznym dla ludzi, silnie parzącym i alergizującym. Potrafi osiągnąć do kilku metrów wysokości, a jego korzeń wrasta głęboko w ziemię. Błyskawicznie opanowuje środowisko, w którym się pojawia i degraduje je wypierając rodzimą florę, wytwarza bowiem w sezonie do 40 tysięcy nasion, które zalegając w glebie zachowują zdolność kiełkowania przez wiele lat. Żywotność i wysoka mrozoodporność barszczu (roślina ta bez okrywy śnieżnej jest w stanie przetrwać – 25 stopni Celsjusza, z okrywą śnieżną nawet do – 45 stopni), także odporność na choroby i szkodniki czynią ją niezwykle uciążliwą w zwalczaniu. Proces jej eliminacji rozłożony jest praktycznie na długie lata, a najlepsze efekty w walce z nim osiąga się poprzez połączenie metod chemicznych (opryski oraz aplikację herbicydu do szyjki korzeniowej) i mechanicznych. Pojedyncze projekty dotyczące zwalczania barszczu Sosnowskiego nie są wystarczającym rozwiązaniem, aby skutecznie zlikwidować problem jego występowania i rozprzestrzeniania się, potrzeba szeroko zakrojonej i systematycznie prowadzonej akcji na terenie całego kraju. Stąd też starania władz województwa małopolskiego oraz Uniwersytetu Rolniczego, by zwalczanie tej rośliny było regulowane nakazem prawnym.
KŁK
 |
 |
  |
