Ostatnia aktualizacja 4 września 2023 przez Marek Skiba
Podczas spacerów po okolicy spotykamy się ze zwierzętami, które spłoszone widokiem człowieka starają się uniknąć kontaktu. Zdarza się jednak, że nie tyle nie próbują trzymać dystansu, co lgną do ludzi lub ranne i osłabione nie mogą się oddalić. Podobna sytuacja ma także miejsce w przypadku młodych osobników, które nie mają jeszcze wyuczonych odruchów. Co zrobić w takim przypadku?
Przede wszystkim powinniśmy się upewnić, że znalezione zwierzę rzeczywiście potrzebuje naszej pomocy. W przypadku młodych osobników ssaków takich jak zające, czy sarny może zdarzyć się, że w pobliżu jest matka, która bacznie nas obserwuje. Nie wolno nam karmić młodych, dotykać, a nawet podawać wody. Takie zachowania mogą doprowadzić do odrzucenia potomstwa przez rodziców. Matka pozostawia młode nie ze względu na brak troski, lecz by uchronić je przed niebezpieczeństwem związanym z drapieżnikami. Ukryte pośród traw i drzew mają o wiele większą szansę na przeżycie niż gdyby podążały za swoimi rodzicami. Jeśli nie widzimy więc, że młode są ranne lub w pobliżu są martwe dorosłe osobniki, nie powinniśmy w żaden sposób zakłócać spokoju osesków. W przypadku ptaków, podloty, które dopiero uczą się latać, często siadają na nisko osadzonych gałęziach, by tam próbować doskonalić umiejętności lotu. Dzieje się tak na przykład u pustułek, kawek, czy srok. Zdarza się też jednak, że niektóre gatunki wyrzucają młode z gniazd, kiedy uznają, że są chore, rozwijają się wolniej niż rodzeństwo, lub nie będą w stanie ich odchować. Jest to charakterystyczny odruch m.in. dla bocianów, czy sierpówek. To my powinniśmy się upewnić, z którą sytuacją mamy do czynienia. Należy też pamiętać, że w przypadku dzikich zwierząt, którym nic nie zagraża i przebywają w swoim naturalnym środowisku, interwencje nie będą podejmowane. W przypadku gdy sprawcą poranienia jest kot, pomocy zwierzęciu powinien udzielić jego właściciel.
Podczas naszych wycieczek po okolicy spotykamy się też ze zwierzętami domowymi, które wyglądają na zagubione. W tym przypadku również należy upewnić się, czy potrzebują naszej pomocy. Koty i psy są szczególnie aktywne w okresach godowych i to sprawia, że oddalają się one od swoich właścicieli. W przypadku kotów powodem oddalania się jest także instynkt łowiecki. Przed zadzwonieniem na telefon interwencyjny warto upewnić się, że zwierzę rzeczywiście jest porzucone. Sam fakt pojawiania się w jakiejś okolicy nie jest do tego wystarczającą przesłanką. Warto obserwować dane zwierzę i spróbować dowiedzieć się w społeczności, do kogo ono należy. Zdarza się, że odłowiony przez służby pies czy kot jest później odbierany przez właściciela. To generuje dodatkowe koszty zarówno dla niego, jak i dla gminy. Przypomnijmy, że zwierzęta domowe muszą być utrzymywane w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożenia bezpieczeństwa i nie powodować szkód dla otoczenia. Właściciel jest zatem zobowiązany do zapewnienia nadzoru nad zwierzęciem, tak aby nie wydostało się ono bez kontroli poza teren posesji. By ograniczyć samowolne oddalenia psa lub kota warto rozważyć kastracje. Pozwoli ona także na uniknięcie niekontrolowanego rozmnażania zwierząt domowych, co wpłynie na ograniczenie problemu bezdomności. Pamiętajmy także o szczepieniu przeciw wściekliźnie, które w przypadku psów jest obowiązkowe w terminie 30 dni od ukończenia przez czworonoga 3. miesiąca życia. Kolejne musi odbywać się nie rzadziej niż co 12 miesięcy. Szczepienie kotów nie jest obowiązkowe, lecz zalecane w przypadku kotów wypuszczanych na zewnątrz. Szczepień dokonują lekarze weterynarii.
TN
